Odkąd w lutym tego roku na Ukrainie rozpoczęła się wojna, codziennie w polskiej telewizji TVN24 z przerażeniem śledzę jej rozwój. Wciąż mam nadzieję, że zakończy się tak szybko, jak się zaczęła.
Losy narodu ukraińskiego są mi bliskie. Moja mama często mówiła o Łucku – mieście znajdującym się w zachodniej części dzisiejszej Ukrainy, w którym przyszła na świat w 1912 roku. Położony z zachodzie obwód wołyński, znajdował się do 1772 roku na terytorium Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W latach 1772-1918, wschodni region Polski i Wołyń wchodziły w skład zaboru rosyjskiego. Studwudziestoletnia nieobecność Polski, państw sąsiadujących z nią na wschodzie oraz krajów nadbałtyckich na mapie świata, spowodowana wchłonięciem przez Imperium Rosyjskie, nie zniszczyła języka, tradycji i kultury tych krajów.
Często wspominam swoje dzieciństwo w Bell Park, dzielnicy Geelong, które dane mi było spędzić z wieloma ukraińskimi kolegami. W latach 50. i 60. XX wieku chodziliśmy do jednej szkoły, a w okresie wakacyjnym biegaliśmy na szerokich, i jeszcze pustych, terenach naszej okolicy.
Dlatego też, z tak wielkim smutkiem obserwuję doniesienia prasowe o codziennych bombardowaniach budynków mieszkalnych i innych celów niewojskowych. O ucieczce ludności cywilnej, szukającej schronienia w krajach sąsiednich, w tym w Polsce. Słowa prezydenta Zełenskiego, przemawiającego w Sejmie RP, wciąż brzmią w moich uszach: Moi polscy bracia i siostry, nie ma barier między naszymi dwoma krajami. Solidaryzowaliście się z nami od czasu rozpoczęcia tej niesprawiedliwej i niemoralnej wojny.
To właśnie słowa prezydenta Zełenskiego i obrazy z mediów pokazujące osobe starsze i chore oraz matki z dziećmi, przekraczające polską granicę, zainspirowały mnie i Związek Polaków w Geelong, we współpracy z Związkiem Ukraińców w Geelong, do zorganizowania akcji pomocowej na rzecz narodu ukraińskiego.
Gdy kilka tygodni przed imprezą wysyłaliśmy zaproszenia do różnych społeczności i firm w Geelongu i Melbourne, nie zdawaliśmy sobie sprawy z tego, że otrzymamy tak dużo poparcia dla naszej inicjatywy. Tydzień przed uroczystością mieliśmy już sprzedanych 280 biletów, a organizacje i osoby indywidualne, nie mogące uczestniczyć w wydarzeniu, wpłacały nam darowizny. Członkowie naszych społeczności hojnie przekazywali przedmioty na loterie i aukcje oraz chętnie oferowali pomoc przy organizacji kolacji. Każda para rąk była na wagę złota, bo spodziewaliśmy się 300 gości.
Ten wyjątkowy wieczór, w sobotę 30 lipca 2022, rozpoczął się od polskiego ceremoniału powitania gości chlebem, solą i wódką. Tania i Jack Tomaszewscy z geelongowskiej Polonii oraz Lydia Wasilenko i Jeremy Pryslakiem ze społeczności ukraińskiej, ubrani w stroje narodowe, czynili powinności gospodarzy witających przybyłych gości. Następnie, ukraiński Zespół Taneczny „Lehenda” wykonał na scenie bardzo piękny ukraiński „Taniec powitalny”.
Luba Pryslak, prezes Związku Ukraińców w Geelong, i ja, reprezentujący Związek Polaków w Geelong, przedstawiliśmy oficjalnych gości biorących udział w wydarzeniu. Swoją obecnością zaszczycili nas: Wicepremier Australii i Minister Obrony Hon Richard Marles MP, Ambasador Ukrainy w Australii Jego Ekscelencja Pan Vasyl Myroshynchenko, Ambasador RP w Australii Jego Ekscelencja Pan Michał Kołodziejski, Konsul Honorowy Ukrainy Pan Slavko Duma z małżonką Marijką, Konsul Honorowy Słowenii Dr Srechko Kontelj z małżonką Marią, Honorowy Konsul Generalny RP w Melbourne Pan Andrzej Soszyński z małżonką Urszulą oraz Hon Christine Couzens MP i Cr Eddy Kontelj, reprezentujący City of Greater Geelong,
W swoim przemówieniu wicepremier Australii Richard Marles odniósł się do obecnej sytuacji na Ukrainie. Opowiedział o formie pomocy, jaką rząd australijski przekazał Ukrainie.
Obaj ambasadorowie zwrócili uwagę na potrzebę wsparcia Ukrainy przez kraje demokratyczne, takie jak Australia. Oddali również wyrazy uznania dla rządu RP i polskiego narodu za przyjęcie blisko pięciu milionów Ukraińców, którzy uciekli z rozdartego wojną kraju.
Pan Ambasador Myroshynchenko podarował Panu Ambasadorowi Kołodziejskiemu, kończącemu swoją misję dyplomatyczną w połowie sierpnia 2022, oprawioną w ramkę lalkę Motankę, wykonaną przez dzieci ocalałe z masakry w Buczy. Ukraińska legenda głosi, że naturalne nici i materiały użyte do stworzenia lalki Motanki są magiczne i chronią obdarowaną osobę przed złymi duchami.
W imieniu Związku Polaków w Geelong podarowałem Panu Ambasadorowi Kołodziejskiemu naszą książkę Establishing our Roots in a New Land, czyli zbiór osobistych historii polskich migrantów w Geelong z lat 1950-2020, która miała swoją premier na początku tego roku.
Jesteśmy bardzo wdzięczni Panu Denisowi Walterowi za poprowadzenie wydarzenia i zaśpiewanie australijskiego hymnu narodowego. Hymny narodowe Polski i Ukrainy zaśpiewali kolejno Polski Chór Dziecięco-Młodzieżowy z Melbourne i solista Alissa Solochynsky.
W części koncertowej Polski Chór Dziecięco-Młodzieżowy w Melbourne, pod dyrekcją Magdaleny Biadała-Şahingöz, zaśpiewał dwie polskie pieśni ludowe oraz utwór Imagine Johna Lennona w polskiej wersji językowej. Chór nagrał tę piosenkę po polsku i zadedykował ją wszystkim ludziom, zwłaszcza dzieciom, którzy ucierpieli w wyniku wojny na Ukrainie. Trzypokoleniowy chór Rodyna zachwycił gości znakomitych występem prezentującym piękno ukraińskich pieśni i muzyki. W tej części wieczoru usłyszeliśmy również piosenkę What the world needs now, is Love Sweet Love, z repertuaru Jackie DeShannon, wykoananą przez Pana Denisa Waltera.
Jako jeden z organizatorów wydarzenia i gospodarz Domu Orła Białego, podszedłem do każdego stołu, aby osobiście podziękować gościom za ich obecność i hojne wsparcie. Niezwykle ucieszyło mnie, że wszyscy nasi gości byli zachwyceni wieczorem, występami artystycznymi i wspaniałym polsko-ukraińskim pięciodaniowym menu, przygotowanym specjalnie na tę okoliczność przez panie ze społeczności polskiej i ukraińskiej.
Poza wspaniałą atmosferą wieczoru, ważnym aspektem organizowanego przez nas wydarzenia – kolacji charytatywnej „Stand by Ukraine”, było pozyskanie funduszy na pomoc dla walczącej Ukrainy. Z wielką radością dzielę się informacją, że udało nam się uzbierać 38 743 tysięcy ze sprzedaży biletów oraz z wpływów z aukcji i loterii. W imieniu Związku Polaków w Geelong i Związku Ukraińców w Geelong chcielibyśmy wyrazić naszą wdzięczność wszystkim osobom, które w jakikolwiek sposób wsparły to wydarzenie. Gościom za ich obecność i hojność. Wolontariuszom za ich zaangażowanie w wielodniowe przygotowanie wieczoru. Paniom za ugotowanie i podanie posiłków. Darczyńcom za ich hojność serca i poparcie naszej inicjatywy. Wszystkim Wam bardzo serdecznie dziękujemy!
Podczas wydarzenia, na każdym stole umieściliśmy ulotki informujące o tym, w jaki sposób zostaną wydane pieniądze zebrane podczas kolacji charytatywnej „Stand by Ukraine”. Zgodnie z rekomendacjami społeczności ukraińskich w Australii, fundusze zostaną przekazane następującym organizacjom wolontaryjnym działającym na Ukrainie: Soldaskyi Preval – organizacji wolontaryjnej wspierającej personel wojskowy walczący na linii frontu na Ukrainie, The Kyiv Military Hospital – działowi wolontariatu szpitalnego, NGO „Guardian Angels” – organizacji humanitarnej wspierającej Ukraińców na Ukrainie, Serhiy Prytula Charity Foundation – organizacji udzielającej pomoc Ukrainie dotkniętej wojną.
Henryk Szkuta
Prezes Związku Polaków w Geelong
Na fanpejdżu Ukrainians in Geelong na Facebooku obejrzysz pełną fotogalerię zdjęć oraz krótką relację video z uroczystości.
Redakcja tekstu J. Tarnowska.
Zdjęcia zamieszczone w artykule zostały udostępnione dzięki uprzejmości organizatorów wydarzenia. Autorem zdjęć jest Cathy Harper.
Zdjęcie tytułowe: Ukraiński Zespół „Lehenda” z reprezentantami Polonii wiktoriańskiej. Od lewej: Honorowy Konsul Generalny RP Andrzej Soszyński, prezes wiktoriańskiej Federacji Elżbieta Dziedzic, manager Polskiego Biura Opieki Społecznej Bożena Iwanowski, Ambasador RP w Australii Michał Kołodziejski (w środku) i małżonka konsula Urszula Soszyńska (druga z prawej)