Zmarła Danuta Wołczko-Smołucha (1928–2023)

26 września odeszła Danuta Wołczko-Smołucha – zasłużona artystka uświetniająca swoimi występami koncerty i wydarzenia polonijne, wieloletnia nauczycielka języka polskiego w szkole w Princess Hill, niezwykle lubiana i szanowana członkini Polonii melbourneńskiej.

„Urodziła się 9 listopada 1928 roku w Drohobyczu. Po wojnie mieszkała w Świdnicy, gdzie występowała w amatorskim zespole teatralnym. W 1950 roku ukończyła liceum pedagogiczne we Wrocławiu i przez kilka lat pracowała w szkolnictwie. W 1960 roku przybyła do Australii…”

Od początku swojego pobytu na antypodach aktywnie działała w obszarze podtrzymywania i promowania polskiej kultury w Melbourne. Była współzałożycielką kwartetu „Iry-Miry-Danki” (wraz z Ireną Śliwińską, Ireną Janus i Mirosławą Bretsznajder).

„Iry-Miry-Danki”
Danuta Wołczko-Smoucha i Gwidon Borucki. Rewia „Tańcowały dwa Michały”. Melbourne 1968 (z archiwum Bogumiły Żongołłowicz)

Była członkinią m.in. Polskiego Koła Kulturalno-Artystycznego. Założycielką i kierowniczką zespołu młodzieżowego „Cyganeria”. Występowała w Kabarecie „Wesoła Kookaburra”, na Festiwalu Polskiej Piosenki Religijnej „Sacrosong”, na koncertach organizowanych w celu upamiętnienia rocznic narodowych oraz na licznych wydarzeniach kulturalno-artystyczno-społecznych gromadzących i jednoczących Polonię melbourneńską. „Piosenka I am Polish w jej wykonaniu (śpiewana na melodię Ach Ludwiko, ze słowami Andrzeja Gawrońskiego) stała się polonijnym szlagierem”.

Artyści występujący w koncercie „Polska biesiada”. Górny rząd (od lewej): Daniela Antas, Stanisław Jakubicki, Alex Staśkowski, Michał Michalski, Ryszard Mataski, Grażyna Krajewski. Dolny rząd (od lewej): Stanisława Mielnik, Gwidon Borucki, Irena Janus-Olchowik, Roman Syrek, Danuta Wołczko-Smołucha. Klub Polski w Albion, 29.11.1988 (fot. ze zbiorów Stanisława Jakubickiego)
Występ na Festiwalu Polskim na Federation Square

Występowała jako solistka Zespołu Pieśni i Tańca „Polonez”. Współpracowała z grupą wokalną „Dorotki” (będącą częścią „Poloneza”), którą w latach 1970-1973 współprowadziła. Wieloletnimi członkiniami „Dorotek” były jej dwie córki, Hanna i Ewa.

Jako solistka „Poloneza”

Nagrania wykonywanych przez artystkę piosenek, przy akompaniamencie Ireny Janus-Olchowik, zostały uwiecznione na płycie „Poloneza” wydanej w 1971 roku dzięki staraniom Zbigniewa Czecha przy wsparciu Zdzisława Drzymulskiego i Zygfryda Koziełła. Wydała też samodzielnie płytę „Nie dam koguta”.

„Nie dam koguta” cz. 1
„Nie dam koguta” cz. 2
„Nie dam koguta” cz. 3

Angażowała się również w organizowanie i prowadzenie kolonii w Ośrodku Młodzieżowym „Polana” w Healesville oraz w prace Stowarzyszenia im. Tadeusza Kościuszki jako członkini zarządu w latach 1981-1988.

W latach 70. XX wieku uczyła języka polskiego w szkole Princess Hill w Melbourne, zjednując sobie sympatię wielu pokoleń uczniów i uczennic.

Za swoją działalność na rzecz popularyzacji polskiej kultury na antypodach została nagrodzona Medalem Rady Naczelnej Polonii Australijskiej (2010).

Ostatnie pożegnanie odbędzie w piątek, 6 października 2023, w Kościele Św. Ignacego w Richmond. Mszę świętą o godzinie 10.00 poprzedzi różaniec w intencji Zmarłej. Uroczystości pogrzebowe odbędą się na Springvale Cemetery o godzinie 13.00.

Informacja o uroczystościach pogrzebowych (oprac. Barbara Czech)

Bliskim i znajomym śp. Danuty Wołczko-Smołuchy składamy najszczersze wyrazy współczucia.

Wieczne odpoczywanie racz dać Jej Panie.

/jt/ /bc/

Źródło: Barbara Czech OAM, Bogumiła Żongołłowicz, Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962–1992.

Cytaty pochodzą z książki „Kabaret Wesoła Kookaburra”, Bogumiła Żongołłowicz, Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2004, s. 55.

Zdjęcie tytułowe: grafika własna z wykorzystaniem zdjęcia ze zbiorów Barbary Czech
Zdjęcia załączone do tekstu, jeśli nie podano inaczej, pochodzą ze zbiorów Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej.