Święto niepodległości w Keysborough

W poniedziałek, 11 listopada 2024, w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Keysborough odbyła się uroczysta Msza św.  koncelebrowana przez rektora Sanktuarium Miłosierdzia Bożego ks. Kamila Żyłczyńskiego SChr oraz ks. Przemysława Sygułę SChr. Była ona punktem kulminacyjnym obchodów 106. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

Modliliśmy się w intencji naszej ojczyzny, za wszystkich, których łączy miłość do Polski, w podziękowaniu za dar niepodległości, za dar czasu dla tych, co byli przed nami, za nas samych i tych co po nas przyjdą, aby pielęgnowali miłość do ojczyzny i przekazywali wiarę ojców. Łączyliśmy modlitwę dziękczynienia z modlitwą zawierzenia z myślą o przyszłości naszych dzieci i wnuków. Ofiarowywaliśmy Bogu przyszłość naszej ojczyzny tam i naszej wspólnoty tu na ziemi australijskiej. 

Ksiądz Kamil w swojej homilii porównał 105 lat, które przeżyła niedawno zmarła pani Cecylia z 106 latami niepodległości i 132 latami niewoli, kiedy Polacy mimo rozbiorów zachowali polskość, polską mowę, modlitwy, kulturę, pamięć narodową. W trudnych czasach Kościół był ostoją pamięci i tożsamości, otaczał opieką potrzebujących i wzniecał nadzieję na lepsze jutro i pomagał przetrwać trudne czasy. Ks. Kamil przywołał trzech wielkich Polaków ważnych dla tych trudnych lat. 

Pierwszy z nich to błogosławiony Arcybiskup Warszawy Zygmunt Szczęsny Feliński, który niejednokrotnie doświadczając prześladowania ze strony rosyjskich zarządców, nieustannie stał w obronie powstańców styczniowych i bronił idei wolnej Polski. Był głosem odwagi i prawdy, która zawsze ma swoją cenę. 

Druga postać to znany opiekun biednych i pokrzywdzonych, artysta Albert Chmielowski, który walczył w powstaniu styczniowym. 

Trzecia postać to bł. Honorat Kuźmiński, który w okresie – kiedy wiara i modlitwa po polsku była zakazana – założył 20 zgromadzeń zakonnych. Będąc wspaniałym teologiem i kaznodzieją, wlewał nadzieję w ludzkie serca. 

Złożyliśmy hołd im i wszystkim innym, którzy w trudnych czasach znaleźli swoje miejsce i swój sposób, aby bronić to co polskie. Być może to hasło dotyczy też nas!

Ks. Kamil ubolewał nad tym jak szybko Polacy, którzy przyjechali do Australii zapominają o swoim pochodzeniu. Apelował, abyśmy się troszczyli o wspólnotę wiary i Kościoła. Niech odzyskana niepodległość odnowi w naszych sercach gorliwość, byśmy na nowo się nią cieszyli i na nowo ze sobą nią dzielili.

W modlitwach wiernych modliliśmy się:

O mądrość i gorliwość w głoszeniu ewangelii dla pasterzy Koscioła w naszej ojczyźnie;
O odpowiedzialność dla wszystkich sprawujących władzę w naszej ojczyźnie; 
O pokój i sprawiedliwość miedzy narodami; 
O wierność przyrzeczeniom złożonym Bogu dla wszystkich polskich katolików;
O uczciwość i braterstwo w publicznej dyskusji nad kształtem naszej ojczyzny;
O dar życia wiecznego dla wszystkich, którzy zginęli w I wojnie światowej i dla wszystkich, którzy oddali życie za Polskę;
O gotowość do pracy na rzecz lokalnej społeczności i lepszego jutra naszych ojczyzn i dla nas.

Piękna dekoracja wykonana przez siostrę Mariettę Marć MChR nadała uroczystości charakteru wzniosłości, powagi i przypomniała o naszej narodowej przynależności. W czasie modlitw obserwował nas Orzeł, ten którego żołnierze nosili na czapkach, który wisiał w urzędach, na którego spływała krew gnębionych Polaków, który żył i żyje w sercach Polaków.

Siostra Elżbieta Cieślarczyk MChR, doborem pieśni religijno-patriotycznych wprowadziła nastrój wypraszania łask u naszej Niebiańskiej Matki Maryi. Wsłuchajmy się w glebie ich słów i wymowy:

Piękna Pani o smutnym obliczu,
Piękna Pani z koroną na głowie
Piękna Pani o twarzy bolesnej
Piękna Pani z orłem na piersiach
Piękna Pani bolesną nazwana
Piękna Pani pod krzyżem stojąca
O Maryjo cierpiąca z narodem,
Czarna Pani, Ty któraś obrała
Ziemię naszą za swoje królestwo,
Racz wysłuchać wołania narodu,
Którego imię Polska.

Kolejna pieśń:

Z dawna Polski Tyś Królową Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Ociemniałym podaj rękę,
Niewytrwałym skracaj mękę,
Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!
Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo!
Tyleś Matko wycierpiała, Maryjo!
Przez Twego Syna konanie,
Uproś sercom zmartwychwstanie,
W ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!
Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Miej w opiece naród cały,
Który żyje dla Twej chwały,
Niech rozwija się wspaniały, Maryjo!


Pieśń pt. „Mario Matko polskiej ziemi”

1. Mario Matko polskiej ziemi
I nadziejo wszystkich nas
Ref. Twą nadzieją dziś żyjemy
W złej godzinie obroń nas
2. Ciebie Matko miłujemy
Od Bałtyku aż do Tatr 

Ref. Twą nadzieją dziś żyjemy
W złej godzinie obroń nas

3. Mrok niech w jasność się zamieni
Niechaj prawdy przyjdzie czas

Ref. Twą nadzieją dziś żyjemy
W złej godzinie obroń nas
4. Ty co brałaś nas w obronę
Nie opuszczaj Matko nas

Ref. Twą nadzieją dziś żyjemy
W złej godzinie obroń nas

Na koniec wybrzmiała „Bogurodzica” w oryginalnej wersji: 

Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja!
U twego syna, Gospodzina, matko zwolena Maryja! Ziści nam, spuści nam. Kirielejson.
Twego dziela Krzciciela, bożyce, Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy, A dać raczy, jegoż prosimy,
A na świecie zbożny pobyt, Po żywocie rajski przebyt. Kirielejson.

Po Mszy św. odczytano wypominki. Przybliżyły nam one wszystkich, którzy walczyli o wolność, niezależność ojczyzny i wszystkich pomordowanych na przestrzeni wieków. Był to wzruszający moment pokazujący przekrój krwawej historii Polski i bohaterów, którzy za nią polegli. 

Po modlitwie wszyscy udali się na poczęstunek przygotowany przez księży.

Małgorzata Moszczyńska

Zdjęcia załączone do relacji pochodzą z archiwum Małgorzaty Moszczyńskiej.